HÜZÜN YAĞMURLARI ...

Dışarıda gene sessiz yağan bir yağmur sesi var ....
Uzaklara götürür beni yağmur sesleri,
Sanki küçük bir kızın yüreğindeki yangını söndürürcesine...

Sakin ama bir o kadar da dar olan sokaklarımıza,
Evlerine kaçışan insanları hatırlatır....
Sonra sevecen bir sesin kulaklarımdaki  yankısı oluşur, kafamın içinde...

Ben yağmurları hep hüzünlü bir insan gibi düşünürdüm küçükken;
Ağlayan yüreklerin dayanamayıp, gökyüzünden bedenlere dokunuşunu düşünür,
Hüzünle Ağlardım sessizce...

Sonra bir gün büyüyüp serpilince,
Öğrendim ki Yağmur sadece benim hüzün pınarlarımdı.
Küçük yürekte camdan akan damlalar gibi....

Sevgim Çiçek Açmış

Ağlamak istemiyorum ama gözlerimden düşen yaşlara engel olamıyorum
Gülmek istiyorum ağzımdan çıkanlar bakıyorum hıçkırıklar
Sevmek istiyorum bakıyorum etrafım hep boş
Yalnızlık istiyorum yüreğimin içi çok kalabalık
Sevgim çiçek açmış hiç solmamış
İşte o zaman biliyorum ki seviliyorum..

SOL YANIM ACIYOR ANNE

Merhaba anne, Yine ben geldim.

Merak etme okuldan çıktımda geldim.

Anneler de babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama

Ali "Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder" demişti de

Onun için söylüyorum.

Gecen hafta öğretmen,

Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte
Öğretti sağımı solumu.
Ben biliyorum artik anne sağım neresi, solum neresi

Ağrıyan yanımın neresi olduğunu
şimdi iyi biliyorum anne.