Çocuğunuzu öncelikle iyi tanımaya çalışın. Çocuğunuzu
olduğu gibi kabul edin,kişilik özelliklerini değiştirmeye
çabalamayın
Onaylamadığınız davranışlarını bile eleştirmeden
değiştirmenin yolunu bulmaya çalışın. Çocuğunuzu başka çocuklarla
kıyaslamayın.
Çocuğunuzun olumlu yönlerini daima öne çıkarın.
Çocuğunuzu suçlamaktan, cezalandırmaktan kaçının ve bunu yapanlara
da engel olun. Toplum
içinde her zaman onu övün ve onun tarafını tutun.Hatalı olsa bile eve
döndüğünüzde yalnızken konuşun.
Çocuğunuzun anlattığı her konuya önem verin,yüz
yüze ve göz göze onu dinleyin.Çocuğunuzun size ve olaylara tepki
göstermesine izin verin; ağlamasına ya da bağırmasına engel olmayın,tepkisi
geçene kadar onu yalnız bırakın.
Sık sık sevgi sözcükleri kullanarak ve ona
sarılarak sevginizi gösterin. Çocuğunuzun duygularını kelimelerle anlatması için teşvik edin,örnek
olun:’anne,sana çok kızdım,diyebilirsin’ gibi cümlelerle duygusunu sözle
anlatmasına yardım edin.
Çocuğunuza karşı her zaman sabırlı ve anlayışlı
olun. Çocuğunuza her konuda yeterli zaman tanıyın,aceleci olmayın.
Çatışma konularınızı iyi bilin ve bu ortamları
yaratmayın; örneğin alışveriş merkezinde çocuğunuzu kontrol edemiyorsanız bir
süre birlikte alışverişe gitmeyin.
Yanlış davranışlarla karşılaştığınız ortamlarda
çocuğunuzla bu olayı tartışın;’bak gördün mü, adam çöpü arabadan dışarı attı,
oysa arabasında bir torbaya koyup sonradan çöp kutusuna atmalıydı.’
Her konu ve olay için; çocuğunuza, kuralların ve
sınırların ne olduğunu açık bir şekilde anlatın.Nedenlerini de açıklamayı
unutmayın.
Çocuğunuzu,yeni durumlara ve olaylara katılım
konusunda cesaretlendirin. Başarısızlık hissettiği her durumda başarabileceği
yönünde ona destek verin.
Çocuğunuza, konuşmalarınız ve davranışlarınızla
anne baba olarak sizler doğru örnek olun. Çocuğunuzun kişiliğinin ana hatları bu
yaşlar arasında belirginleşecektir.
Sevgi ve otoritenizi dengeli kullanmaya çalışınız. Çocuğunuzu
disipline alıştırın.Disipline ederken çocuğu özgür bırakmanız gereken durumları
doğru belirleyin.Örneğin istediği oyuncağı almasına, istediği giysiyi giymesine
ya da düşüncesini söylemesine izin verin.
Bir sandala binseniz ve sadece tek bir küreğiniz
olsa,ileriye doğru gitmeye çalışsanız,büyük bir daire çizer,yine
başladığınız yere geri dönersiniz.”Bazı ebeveynler çocuklarının eğitimini
diğerine bırakır. “Ben kazanırım gerekli masrafları karşılarım,sen de
eğitimiyle ilgilen” derler. Çocuk eğitimi sadece anneye veya babaya
bırakılmamalıdır. Bir çocuğun anne ve babasının birlikte sağladığı dengeye
ihtiyacı vardır. En
sağlıklı tutum yeterli sevgi,
yeterli disiplin, yeterli eğitim, yeterli hoşgörü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder