ÇOCUK DEDİĞİN...

 
 Çocuk dediğin; uslu oturur ,büyüklerin sözünü dinler. 
 Çocuk dediğin; "yapma"deyince yapmaz, "yat" deyince yatar. 
 Çocuk dediğin; önüne konanı yer, yeni icatlar çıkarmaz 
 Çocuk dediğin; ders çalışır, dik kafalılık etmez.
 Çocuk dediğin; çok soru sormaz, karşılık vermez. 
 Çocuk dediğin; paylanınca önüne bakar, evi dağıtmaz. 
 Çocuk dediğin; herşeyi istemez, her duyduğunu söylemez.
 Çocuk dediğin; anasından,babasından korkar, "şimdi seni gebertirim" 
denince suspus olur. 
 Çocuk dediğin; her önüne gelenle oynamaz, büyüklerin vurduğu yerde 
gül biteceğini bilir.
 Çocuk dediğin; verilen öğütlerin dışına çıkmaz, ağaca da çıkmaz,
kapının önüne çıkar. 

 Çocuk dediğin; durmadan ıslık çalmaz, yemekten önce mandalina yemez. 
 Çocuk dediğin; hep top peşinde 
koşmaz, kuş peşinde de koşmaz, kız peşinde de koşmaz. 
 Çocuk dediğin; büyüklerin bir dediğini iki ettirmez, zırtpırt televizyonu açmaz. 
 Çocuk dediğin; söylenen işten kaçmaz, anasının babasının odasını açmaz,
kapı çalınınca, koşup kapıyı açar. 
 Çocuk dediğin; insanın tepesine binmez, akşama kadar bisiklete de binmez. 
 Çocuk dediğin; kimsenin dalına basmaz, ıslak yerlere de basmaz. 
 Çocuk dediğin; sofrada adam gibi oturur, büyüklerin yanında oturmaz,
haytalık etmez. 
 Çocuk dediğin; çocukluğunu bilir, saygı suygu bilir, dersini de bilir. 
 Çocuk dediğin; insanın kafasını şişirmez, pırtlatmak için avucunu şişirmez,
çok gülmez. 
 Çocuk dediğin; çağrılınca gelir, yemek saatinde eve gelir,
yüzüne bakılınca kendine gelir. 

 ...BÜYÜKLERE GELİNCE..... 
Onlar büyüktür ve herşeyi yapabilirler. 
Ve çocuklar yaşlanıp ölünceye dek, 
her şeyi sadece büyüklerin yapabileceğine inanarak yaşarlar