İç Çamaşırı Kuralı, anne-baba ve çocuk bakıcılarının çocuklara, yabancı kişilerin vücutlarına dokunamayacağına, dokundukları takdirde kimden ve nasıl yardım isteyebileceklerini açıklayan basit bir kuraldır.
İç Çamaşırı Kuralı nedir? Çok basit; başkaları çocukların iç çamaşırlarına ve çamaşırın iç kısmındaki bedenlerine dokunamazlar. Çocuklar da aynı şekilde başkalarının bu yerlerine dokunmamalıdır.
Bu kural, aynı zamanda çocuklara, vücutlarının kendilerine ait olduğunu, iyi ve kötü sırların, iyi ve kötü temas türlerinin olduğunu anlatmaya yardımcı olur.
İç Çamaşırı Kuralı’nı nasıl öğretmeli?
İç Çamaşırı Kuralı, anne-baba ve bakıcıların çocuklarıyla diyalog kurmalarına yardımcı olmak
amacıyla oluşturulmuştur. Bu kural, cinsel istismarı önlemeye yönelik çok etkili bir araçtır.
İç Çamaşırı Kuralı’nın 5 önemli öğretisi vardır.
1. Vücudunuz size aittir
Çocuklara vücutlarının kendilerine ait olduğu ve hiç kimsenin, kendi izinleri olmadan, vücutlarına dokunamayacağı öğretilmelidir. Küçük yaşlardan başlayarak cinsellik ve "vücudun özel bölgeleri" ile ilgili açık ve doğrudan iletişim, cinsel organlar ve vücudun diğer kısımlarının doğru adlarını kullanmak çocukların neye izin verilmediğini anlamalarına yardımcı olacaktır. Çocukların, sevdikleri bir insandan gelse bile, bir öpücüğü veya bedensel teması reddetme hakları vardır. Çocuklara, uygunsuz bedensel temasa karşı derhal ve
kesin bir biçimde “Hayır” demeleri, güvenli olmayan durumlardan kaçınmaları ve bunu güvendikleri bir yetişkine anlatmaları öğretilmelidir. Çocuklara, birileri şikayetlerini ciddiye alıncaya kadar bu konuyu anlatmaları gerektiğinin vurgulanması da önemlidir.
2. İyi bedensel temas - kötü bedensel temas
Çocuklar, uygun ve uygunsuz bedensel temasın farkını her zaman ayırdedemeyebilirler. Bu sebeple, çocuğa, başkalarının onun vücudunun özel kısımlarına bakmasının veya dokunmasının ya da bunu istemesinin doğru olmadığını söyleyin. İç Çamaşırı Kuralı, çocuklara çok açık, anlaşılır ve hatırlanması kolay bir sınırı öğrenmelerinde yardımcı olur; bu sınır iç çamaşırıdır. Bu kural aynı zamanda yetişkinlerin çocuklarla bu konuda bir diyalog kurmalarına da yardımcı olur. Karşılaştıkları davranışın kabul edilebilir bir davranış
olduğundan emin olmadıklarında, çocukların mutlaka güvendikleri bir yetişkinden yardım istemeleri gerektiğini anlamaları için elinizden geleni yapın. Anne-babalar, çocuklarına, bazı yetişkinlerin (doktorlar, bakıcılar, anne ve babalar gibi) çocuklara dokunmak zorunda kalabileceğini, ancak en ufak bir rahatsızlık hissettiklerinde “Hayır” demeleri gerektiğini açıklamalı ve onları gerektiğinde “Hayır” demeye teşvik etmelidir.
3. İyi sırlar – kötü sırlar
Gizlilik, cinsel istismar yapan kişilerin en sık başvurdukları taktiklerden biridir. İşte tam bu sebeple, çocuklara iyi sırla kötü sır arasındaki farkın anlatılarak bir güven ortamının yaratılması önemlidir. Çocukları endişelendiren, rahatsız eden, onları ürküten ya da üzen tüm sırlar kötü sırdır ve saklanmamalıdır; tam tersi güvenilir bir yetişkine (anne-babaya, öğretmene, polise, doktora) anlatılmalıdır. kötü sırlar (çocuğu üzen ve endişelendiren birşey) iyi sır (örneğin, bir sürpriz doğum günü partisi gibi) arasındaki farkı çocuğa anlatırken kullanılabilir. Anne ve babalar, çocuğu, kötü sırları kendileriyle paylaşması için teşvik etmelidir.
4. Önleme ve koruma yetişkinlerin sorumluluğundadır
Çocuklar istismara uğradıklarında utanç, suçluluk ve korku duygularını yaşarlar. Böyle durumlarda
yetişkinler, cinsellik etrafında bir tabu oluşturmaktan kaçınmalı ve çocukların üzüldükleri, endişe duydukları ve kederli oldukları anlarda hangi büyüğe başvurabileceklerini bilmelerini sağlamalıdır. Çocuklar birşeylerin doğru olmadığını hissedebilirler. Yetişkinler her zaman çocukların duygu ve davranışlarına duyarlı ve açık olmalıdır. Çocuğun bir başka yetişkinle veya bir başka çocukla temas kurmayı reddetmesinin pek çok nedeni olabilir. Buna saygı gösterilmelidir. Çocuklar daima anne ve babalarıyla bu konuda konuşabileceklerini hissetmelidir. Yetişkinler, çocuklara günlük yaşamlarında destek olmak için vardır. Cinsel şiddetin önlenmesi öncelikle yetişkinlerin sorumluluğundadır ve yetişkinler bu konudaki sorumluluğu çocuğa yüklemekten kaçınmalıdır.
5. İç Çamaşırı Kuralı’yla birlikte ele alınacak diğer faydalı ipuçları
Haber verme ve açıklama
Çocuklara, kendileri için bir güvenlik ağı oluşturacak yetişkinlerin kimlerden oluşabileceği hakkında bilgi verilmelidir. Çocuklar, bu ağ içinden güvendikleri, kendilerini dinlemeye ve yardım etmeye hazır yetişkinleri
seçmeye teşvik edilmelidir. Güvenlik ağından sadece bir kişi çocukla birlikte yaşayan biri olmalı, diğer kişi ise en yakın aile fertlerinin dışında biri olmalıdır. Çocuklar böyle bir güvenilir ağdan nasıl yardım isteyeceklerinin bilincinde olmalıdır.
Olayın bilinen failleri
Çoğu vakada, olayın faili çocuğun tanıdığı bir kimsedir. Küçük çocukların, kendilerini tanıyan bir kişi tarafından istismar edildiklerini anlamaları özellikle zordur. İstismarcıların çocuğun güvenini kazanmak için onlara uyguladıkları hazırlama sürecini asla aklınızdan çıkarmayın. Çocukların, kendilerine hediyeler veren, onlardan bazı konuları sır olarak saklamalarını isteyen veya onlarla yalnız başına vakit geçirmek isteyen kişilerle ilgili olarak ebeveynlerini bilgilendirmeleri, evde bir kural haline gelmelidir.
Bilinmeyen failler
Bazı durumlarda fail bir yabancıdır. Çocuğunuza yabancılarla temasla ilgili basit kuralları öğretin: “asla bir yabancının arabasına binme!”, “asla bir yabancıdan hediye kabul etme!”.
Yardım sağlama
Çocuklar, kendilerine yardımcı olabilecek meslek sahibi insanların (öğretmenler, sosyal hizmet görevlileri, kamu denetçileri, doktorlar, okul psikologları, polis memurları) ve yardım isteyebilecekleri telefon numaralarının var olduğunu bilmelidir.
VİDEODA ‘El’, daima Kiko’ya dokunmadan önce ondan izin istemektedir. Kiko da ‘El’ e izin vermektedir; fakat ‘El’ Kiko iç çamaşırına dokunmak istediğinde Kiko “Hayır!” der. Anne-baba ve bakıcılar, bu sahneyi kullanarak çocuklarına her an “Hayır” diyebileceklerini anlatabilirler.www.kikoveel.org
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder