Sorumluluk bilincini kazanmak, oldukça uzun bir süreç olmakla birlikte, özellikle küçük yaşlarda kazanılmaya başlanması gereken bir değerdir. Ebeveynlerin çocuklarının yaşlarına uygun bazı görevleri vermesiyle de yerleşmeye başlar ve bir bilinç haline gelir.
Çocuğumuzdan
beklentilerimizin gerçekleşmesi durumuna göre onun sorumluluklarını yerine
getirmeyi öğrendiğini ya da öğrenemediğini düşünürüz. Eğer beklentilerimize
uygun davranışlar ortaya çıkmamışsa sorumluluk kazandırma sürecini gözden
geçirmek gerekir. Elbetteki bu süreç her eve, her anne babaya göre farklı
yaşanacaktır. Çünkü sorumluluğun gelişimi çocuktan çocuğa değişiklik gösterir.
“Her çocuk aynı zamanda aynı sorumlukları alır.” diyemeyiz. Çocukların kişilik
özellikleri, fiziksel yapıları mutlaka dikkate alınmalıdır. Ancak burada önemli
olan anne-babanın, çocuğunun işini yapmayı bırakması ve kendi işini kendisinin
yapması konusunda ısrarcı davranabilmesidir. Anne-babalar, çocuklarının
yapabilecekleri şeyleri kendileri yaparak, yaşamları boyunca ihtiyaç
duyabilecekleri karar verebilme, seçim yapabilme, girişken davranabilme gibi becerilerin
gelişimini de engellemiş olurlar. Kişisel farklılıklar söz konusu olsa da,
sorumluluk kazandırmaya yönelik her sürecin “temel” ve “değişmez”
öğeleri vardır.
Bilgilendirme: Çocuğun davranışında
istenen değişimin gerçekleşebilmesi için önce çocuğun bu değişim hakkında
bilgilendirilmesi gerekir. Çocuğun bu değişimi bir ihtiyaç olarak görebilmesi
için, nedenleri hakkında bilgi vermek önemlidir. Kuralların neden konduğu ve
sorumluluğun önemi anlatılmalıdır. Çocuklar, niçin bazı işleri yapmak zorunda
olduklarını anlar ve bilirlerse, ne zaman ailelerine yardımcı olmaları
gerektiğini, ne zaman bağımsız davranabileceklerini de öğrenmiş olurlar.
Takip: Bilgilendirmeden sonra, çocuğun söz konusu davranışı
gösterebilmesi için ona bir süre tanınması gerekir. Bu süre içerisinde yapılan
takip sonucunda sorumlu davranışın ortaya çıkıp çıkmadığına, ne sürede ortaya
çıktığına, hangi zamanlarda davranışın yapıldığına-yapılmadığına dikkat edilmelidir.
Geri bildirim: Belli bir süre sonra gidişat hakkında bilgilendirmek gerekir.
Eğer istenen sorumlu davranışın sayısında artış varsa uygun pekiştireçlerle
motive edilmeli, eğer beklenen sorumlu davranışın ortaya çıkmasında sıkıntılar
varsa, bu sıkıntılar ve olası nedenlerinin çocukla paylaşılması gerekir.
Hatırlatma: İstenen davranış eğer
gerçekleşmiyorsa yeniden hatırlatma sürecine gidilmelidir. Yeniden bilgilendirme
ile başlayan bu süreç, davranış oturana kadar devam etmelidir.
Yukarıda anlatılan
bu öğeler, sadece sorumluluk kazandırma sürecine ait değildir; temel
alışkanlıkların oturmasında, kuralların belirlenmesinde, kısaca yaşantımızı
düzenleyecek her türlü önlemde bulunması gereken öğelerdir ve ancak kararlı
ve sabırlı bir tutumla yaklaşıldığında davranışın oturması
sağlanabilir.
SORUMLULUK KAZANDIRMA SÜRECİNDE DİĞER BİLİNMESİ
GEREKENLER...
Sorumluluğu öğretmek
için sorumluluk vermeye istekli olmak gerekir.* Bazen anne-babaların küçük
yaştaki çocuklarının yorulmasına dayanamadıkları için birçok şeyi onların
yerlerine yaptıklarını görüyoruz. Bu tarz bir yaklaşım, çocuğun rahatlığa
alışmasına ve ileride büyük sorunların ortaya çıkmasına neden olur. Küçük
yaşlarda başkalarının kendisine ait işleri yaptığını gören çocuk, ileriki
yaşlarda da bunu devam ettirmeye çalışır ki, bu da anne-baba-çocuk arasındaki
çatışmaların da artmasına neden olur. Çünkü bir süre sonra anne-baba için de
çocuğun sorumluluklarını takip etmek güçleşmeye başlar.
Anne-baba olarak, olayların biraz gerisinde durup bir
şeylerin olmasına izin verme yürekliliğini göstermelisiniz. Bir çocuğun tek başına bazı işleri yapmasına müsaade etmek
gereklidir. Bazen yanlış olduğunu bildiğimiz davranışları çocuğun yapmasına
izin vermek, onun davranışının sonucunu görmesi için faydalıdır. (Siz
hatırlatmadan okul çantasını unutmama
sorumluluğu konusunda anlaşmaya vardığınız halde, bunu yapmayı unutuyorsa ve
siz onun yerine çantayı okula götürüyorsanız, sorumluluk öğretmemiş
olursunuz.)*
Her zaman çocuğun içinde bulunduğu yaş grubunu ve gelişimsel
düzeyini düşünerek sorumluluk vermelisiniz. Her çocuğun farklı yetenekleri, farklı kişilik özellikleri,
farklı bir fiziksel yapısı olduğu göz önünde bulundurulsa, aynı yaştaki her
çocuğun aynı sorumlu davranışları yerine getirmesini elbetteki bekleyemeyiz.
Sorumluluğun gelişimi çocuktan çocuğa farklılık gösterir. Ancak, genel gelişim
özellikleri açısından değerlendirdiğimizde, çocukların evde yerine
getirebilecekleri sorumluluklarını bilmek, bize beklentilerimizi
ayarlayabilmemiz açısından yardımcı olabilir.
Çocuğunuza seçme hakkı tanıyın: Çok küçük yaştan başlayarak bir çocuğa seçme hakkının
tanınmasıyla sorumluluk kazandırma eğitimi verilebilir. Seçim yapabilme
fırsatlarının çocuğa sunulması, çocuğun kişilik gelişimini olumlu yönde
etkiler. Seçim yapabilme; karar verebilme ve seçimlerin sorumluluğunu alabilme
becerisini geliştirir, kendilerini daha iyi tanımalarını sağlar, hayat boyu
önlerine çıkacak zor kararlarda mücadele edebilmelerine yardımcı olur.
Model olun: Birçok davranışta
olduğu gibi sorumluluk bilincini kazandırma sürecinde büyüklerin örnek
davranışları önemlidir. Yetişkinlerin kendi yaşantılarına ait sorumluklara
gereken özeni göstermeleri, küçük çocukların dikkatini çeker ve onların
tutumlarını gözlemleyerek daha iyi öğrenirler.Mutlu kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder