ESKİLERE ÖZLEM ...

           Artık eski dostluklar kalmadı maalesef ki ...Kim kimin ne derdi var bilemiyor?Sohbetler, muhabbetli konuşmalar artık yerini; kıskançlığa, hasetliğe, vurdum duymazlığa, zarar veren dedikodulara dönmüş.Tok açın halinden anlamaz halde bir yaşam sürülüyor...Eskiden ne güzel yemek pişince, insanlar sadece Ramazan ayındaki gibi komşularına hemen bir tabak yemek götürüp,-Komşum, afiyet olsun diyerek verirlermiş .

Bilseniz ne kadar özlüyorum o günleri...İnsanların halden anlar hallerini görmeyi.Yolda bir dilenci görsek, artık ondan kaçar hale geldik .Acaba zarar verir mi? diye. Bu toplum artık korkarak ve tedirgin yaşayarak kendine ait güzel olan bütün örf ve adetlerini unutmaya bıraktı.Oysa gülen bir yüzle her sabah - Günaydın ...  demeye ihtiyacımız var. Ya da birisinden günaydın kelimesini duyunca şaşırmaya değil ..Şimdi iyi niyetle bir şeyler söylemeye kalkınca, dövecek gibi suratına bakıyorlar. Yada -Sana ne... diyorlar. Eskiden herkes komşusunu tanırdı,şimdiyse nerdeeee?..-Aaaa!!! Bizim apartmanda filan kimde varmış duydun mu komşu! denilerek yaşanan hayatlar var. Yazık ki değerlerimiz, umutlarımız kayboluyor..Her gün nerde bir olay olacak, acaba diye korkuyla bekleyişler var etrafımızda.İnsanlarımızda samimiyetsizlikler var. Bugün senin hakkında güzel şeyler söylerken, yarın senin arkandan kuyunu kazıyorlar. Bu devirde babamıza daha çok güvenemez olduk ...Neden mi küçük yaştaki çocuklara,öz babaları tecavüz ediyorlar. Ve bir sürü dillendiremediğimiz yaşantılar ve korkular var. Toplum artık korkuyor. Kimseyle görüşemiyor,insanlara güvenemiyor..Lütfen iyi olanlar, mutlu kalanlar zincirimizi büyütelim ki bu korkular yok olsun,eski umut dolu günlerimiz geri gelsin...Mutlu kalın....Sevgiyle kalın ...Umutlarınızı yok etmeyin....