anneme mektup...

Canım annem ;

     Seni o kadar çok sevmişim ki aldığın nefes nefesim, bakışlarındaki hüzün hüznüm, düşüncelerim ise düşüncelerimi kaplamış...Okuldan eve kadar olan yolum bile annem ne yapıyordur düşünceleriyle seni hayal ederek geçmiş...-"Ya mutfakta yemek yapıyordur,radyosuyla ya da  mutlaka televizyon karşısındadır, yada telefonda yada bir arkadaşıyla konuşuyordur. "diyorum kendime sevginle hissederek sanki yaşıyormuşcasına...

        Seni öyle varlığınla hissetmişim ki üzüldüğünü anında yüzündeki bir mimikten yakalayıp hemen üzülüp, sevincini içten bir gülüşte yada kelimen de hissedip  mutlu olmuşum annem ...Seni kendimle bütünlemişim farkında bile olmadan...

        Senin beni sevmenle mutlu olmuş, söylediğin güzel bir sözle huzurla uyumuşum annem...Ruhumda açılan bir yara da saçımı okşaman beni teselli etmiş,sevginle sarmışsın hep yaralarımı annem.İyi ki annemsin...Beni senin kızın olarak dünya'ya getirmişsin.SENİ ÇOK SEVİYORUM ANNEM .